Ze behoren tot rasgroep 1: 'Herdershonden en Veedrijvers'

- Waar de Border collie vooral wordt ingezet om te drijven
- De Australian Cattle Dog wordt ingezet om te heelen (in de hielen bijten van vee)
- en een Duitse Herder gebruikt wordt om te waken

hebben ze de Australian Shepherd dit complete pakketje gegeven! Dat maakt ze nou zo gecompliceerd. Ze zijn geselecteerd op bepaalde gedragseigenschappen die je nu nog steeds naar voren ziet komen. Bij de ene is dit meer dan bij de andere.

Zo kun je het drijven snel terugzien in gedrag waarbij de Aussies najagen. (Achter snel bewegende objecten/dieren aan willen rennen en controleren).
Het heelen kan je bijvoorbeeld terugzien bij Aussie(pups) die in de hielen/enkels/gezichten van hun eigenaren of kinderen die  rondrennen snappen. 'Vee wat niet luistert wordt in de hakken of neus gebeten'. 
Het waken zie je vanzelf terug als de deurbel gaat. Of als er iemand langs het raam loopt. Of als hij dat terrein aan zichzelf toegeëigend heeft. Ze beginnen over het algemeen pas vanaf 9 maanden met het vertonen van waaks gedrag. Vaak nog later.

Nog een aantal 'gecompliceerde' Aussie eigenschappen:

Resource guarding: Het bewaken van hun bronnen. Menig Aussie bewaakt wat van hem is. Dit kunnen speeltjes zijn, zijn voerbak, de eigenaren zelf, het bed, de bank etc. Dit doen ze door te grommen, uitvallen en zo nodig bijten. 

Gevoeligheid voor prikkels: Sommige Aussies zijn extra gevoelig voor prikkels van buitenaf. Bijvoorbeeld geluidsprikkels. Wanneer dit in zo'n situatie niet goed begeleid wordt kunnen ze angst en spanning ontwikkelen voor bepaalde geluiden. Dit kunnen zelfs dagelijkse geluiden in huis zijn (een wasmachine bijv.)

Laat volwassen: De Aussies zijn ook nog eens laat volwassen. Reuen gemiddeld rond de 4 a 5 jaar en teven iets eerder. De pubertijd is voor de gemiddelde Aussie-eigenaar een echte uitdaging. Gedrag wat al aanwezig was kan weer versterkt worden en de hormonen slaan in deze tijd ook regelmatig op hol. In deze tijd komen ook de meeste gedragsproblemen tot stand en zien we vrij regelmatig Aussies in het asiel terecht komen of aangeboden worden op Social Media. Wederom, met de juiste training/handvatten en tijdig beginnen is dit gedrag prima te begeleiden. Vaak zien mensen castratie als een oplossing voor de hormonen maar dit is maar in weinig gevallen een toevoeging! Die hormonen hebben namelijk ook een functie zowel voor het mentale als fysieke welzijn van de hond en ik vind vroeg castreren/steriliseren dan ook echt uit den boze en niet oké. Alleen als er echte medische noodzaak is zou ik dit doen. Maar niet omdat wij als baasjes niet onze verantwoordelijkheid nemen om hun gedrag goed te leren begeleiden. Eventueel kunnen reuen eerst chemisch gecastreerd worden (dit is tijdelijk) om te zien of het veel verbetering geeft in gedrag en welzijn van de hond. Castreren/steriliseren kan namelijk ook niet-wenselijk gedrag verergeren en dan is er geen weg meer terug! Luister hierin dus niet naar het standaard ouderwetse advies van de dierenarts. Tegenwoordig is er al veel meer bekend over de (negatieve) gevolgen van (vroeg) castreren/steriliseren. 

Hoge intelligentie: Klinkt mooi toch? Een hele intelligente hond hebben. Als je er goed mee om kan gaan is het prachtig. Maar het kan ook extra snel voor gedragsproblemen of ongewenst gedrag zorgen. Door hun intelligentie hebben Aussies stimulans nodig. Ze hebben 'beweging' nodig. En niet alleen fysiek. Juist mentaal. Een veelgemaakte fout is dat mensen denken dat ze veel met de Aussie naar buiten moeten. Ze gaan hele stukken en urenlang op een dag wandelen en rennen. Ik wil graag benadrukken dat dit NIET nodig is en juist averechts kan werken. Wanneer je de hond opvoedt met vele uren lopen, beweging en drukke spelletjes zullen ze hier om blijven vragen en komt voldoende ontspanning in het geding! Het voordeel aan het hebben van een intelligente hond is dat ze ontzettend snel nieuwe dingen leren (zowel gewenst als ongewenst gedrag). Dus gebruik dit in je voordeel.
Aussies moeten juist vooral mentaal moe gemaakt worden. Denk aan zoekspelletjes, snuffelkleden, kauwmateriaal etc. Alles waar ze hun neus bij moeten gebruiken of op moeten kauwen stimuleert ontspanning en ze worden mentaal uitgedaagd. Wanneer een Aussie niet voldoende mentaal wordt uitgedaagd kunnen zij zich gaan vervelen. Dit kan een hoop ongewenst gedrag opleveren. Zo gaan ze bijvoorbeeld uit verveling zichzelf vermaken en dingen slopen in huis.

In de rasstandaard stond de Aussie altijd omschreven als een hond met over het algemeen een gereserveerd karakter. Dit houdt in dat ze vooral gericht zijn op hun baas/kenniskring en niet perse op andere mensen. Dit was bij Wish duidelijk terug te zien en bij Flake bijvoorbeeld weer minder. 

Alles wat je hierboven hebt gelezen is voor de Aussie NORMAAL gedrag. Wij kunnen er niet boos om worden als hun deze eigenschappen bezitten of bepaald ongewenst gedrag vertonen. Hier zijn ze namelijk op gefokt. Het is aan ons baasjes om onze verantwoordelijkheid te nemen, je goed in te lezen in het ras voordat je deze aankoopt, de juiste training aan te bieden of te zoeken naar een plek waar je de juiste begeleiding en training krijgt. Met de juiste training en handvatten kunnen wij zoveel mogelijk voorkomen dat dit voor ons ongewenste gedrag zich ontwikkeld. Dus begin daar meteen mee! Als jij een Aussie koopt, moet je bereid zijn om de komende 15 jaar je verantwoordelijkheid te nemen. Zo zijn er Aussies bij die zo gevoelig of zelfs angstig zijn dat deze niet zullen passen in een gezin met (kleine) kinderen. Of niet passen in het drukke stadsleven. Die er moeite mee hebben dat er steeds vreemde mensen op bezoek komen. Die meer mentale en fysieke uitdaging nodig hebben dan hun andere broers of zusjes. Houdt hier alsjeblieft rekening mee voordat je ergens een pup koopt. 

GRENZEN

Grenzen. De ene hondentrainer denkt, Yes. Belangrijk! Waarbij een ander weer denkt, Onee dat is niet lief naar je hond toe. Ik kan je vertellen, als je voor een Aussie gaat, dan zul je deze ook moeten gaan begrenzen. Er zijn hondenscholen die zich alleen maar richten op positief trainen waarbij je nooit een grens mag aangeven. Snel wegwezen daar als je een Aussie hebt. Want daar maak je je Aussie heel ongelukkig van. Deze heeft duidelijkheid en grenzen nodig. Anders krijgen gedragsproblemen juist de ruimte om te ontstaan. En daarnaast, heb je wel eens een moederhond haar pups zien corrigeren? Dat gaat er soms best hard aan toe hoor! Nu zeg ik niet dat wij onze Aussies allemaal moeten gaan slaan en schoppen of gaan werken met een stroomband. Dat absoluut niet. Maar grenzen aangeven in de vorm van signalen/woorden of eventueel iets strengere consequenties kan zeker! Uiteindelijk zullen ze je daar dankbaar voor zijn. Want je maakt de grenzen dan wel duidelijk voor hun. Juist als zo'n Aussie grenzeloos alles mag doen en laten geeft dat veel onrust en spanning. Zowel voor de hond als voor de eigenaar. En niet al het ongewenste gedrag is met afleiding en lieve woordjes te stoppen. Stel nou dat jou pup in je gezicht wil bijten? Of in het gezicht van je kinderen? Stel dat je Aussie iets giftigs van straat wil eten of een ander dier wil gaan lastig vallen. Gaan we dan lieve woordjes roepen en hopen dat hij luistert? Nee! Zowel voor de veiligheid van je hond, jezelf en andere mensen en dieren om je heen is het belangrijk dat je je Aussie kunt begrenzen. De ene Aussie heeft maar heel weinig begrenzing nodig voordat deze luistert en de ander heeft echt hele duidelijke grenzen nodig en is totaal niet snel onder de indruk van je. 

RUST

Dit is voor mij het toverwoord voor iedere gelukkige hond. Rust. Voldoende rust en ontspanning. Hier gaat het in Nederland bij hondeneigenaren nog zo vaak mis. Ik kan niet benadrukken hoe ontzettend belangrijk rust is en wat je ervoor terugkrijgt in je hond. Sommige Aussies kunnen zelf hun rust pakken. Bij andere moet je ze een aan- uitknop leren. Dit kan met de juiste training prima. Als nieuwe eigenaar kan je natuurlijk niet wachten om allerlei activiteiten te ondernemen met je pup. Maar besef je wel, dat ze deze activiteiten ook weer moeten verwerken. En bijna iedere activiteit (behalve dingen zoals slapen, rustig liggen, snuffelen en kauwen) levert adrenaline op. Het duurt bij honden gemiddeld twee dagen voordat 1 dosis adrenaline uit hun lijf is. Met ontspannende activiteiten kun je dit versnellen. Moet je je voorstellen dat je iedere dag vult met drukke activiteiten of bijvoorbeeld bezoek wat langskomt. Dan blijft die adrenaline zich opstapelen en krijg je een steeds drukkere hond. Dit heet 'trigger-stacking'. Daarom hoor je vaak: ''Als pups juist heel wild gaan doen en hard gaan bijten in je handen dan is het tijd om te slapen''. Dat klopt dus ook, maar eigenlijk ben je dan al te ver gegaan. Er zijn ook mensen die denken: ''Oh, de hond is zo druk, ik ga nog maar een extra lange ronde lopen en nog eens even met een tennisballetje gooien onderweg''. FOUT! Deze hond heeft juist rust nodig. Als de wandeling nou langzaam en ontspannen zou zijn (lekker rustig aan, de hond laten snuffelen zoveel mogelijk) dan zie ik er wel meer in. Maar buiten zijn veel meer prikkels voor honden dan binnen. Daarnaast is met een balletje gooien wel een van de meest explosieve adrenalinemomentjes voor honden. Met pups zou ik dit zelf helemaal niet doen. Het is en niet goed voor de gewrichten en Aussies hebben ook snel de neiging om helemaal verslaafd te worden aan balspelletjes. Je kan 100x gooien en ze gaan hem 100x halen. Daar zit geen stop meer op en het wordt een soort obsessie. Hier wordt je hond absoluut niet ontspannen van. Juist het tegenovergestelde. Voor je het weet ben je op het strand met je hond, ziet je Aussie dat er kinderen met een bal aan het spelen zijn en heeft hij de bal afgepakt en kapot gebeten. Een simpel voorbeeld van een bal-obsessie. 
Als je dus een keer een drukke dag voor de boeg hebt. Er is een verjaardag thuis met bezoek of je hond gaat mee naar een evenement. Plan dan de dag daarvoor en daarna even niks inspannends in voor je hond. Als jij je pup, puber, volwassen hond voldoende rust geeft, dan gaat dat je heel veel opleveren en dat zal een hoop gedragsproblemen kunnen voorkomen. Waar Flake altijd rustig naast mij lag te wachten op de grond en geen piep of geluid maakte, waren andere puppy's bij de puppycursus veel drukker (blaffen, in de lijn bijten, onrustig gedrag, spanningssignalen, niet stil kunnen liggen). Dit is voor zowel de baas als de pup niet fijn. Daarnaast heeft Flake dus altijd de tijd en ruimte gehad om prikkels te verwerken en te rusten en te slapen. Daar pluk ik nu al jaren de vruchten van. Op evenementen is ze zeer relaxt. Ze kan goed schakelen tussen actie en ontspanning. Ze heeft zelden gedrag vertoond wat past bij een hond waarbij het emmertje overloopt. En als er een keer iets heftigs gebeurd kan ze daar relatief snel van herstellen. Wanneer wij een lange wedstrijddag behendigheid hebben nemen we de dag daarvoor en daarna ook lekker veel tijd om te rusten en niet te veel inspannends te doen.